نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
دانشگاه کاشان
چکیده
در قرن معاصر با تأثیرپذیری از افکار سیّد جمالالدین اسدآبادی، نیازها و شرایط سیاسی- اجتماعی جامعه، جریانی به نام"قرآنیان شیعه" در ایران شکل گرفت که بارزترین مشخصهی آنان، کنار نهادن احادیث ائمه(ع) در فهم قرآن شناخته شده است. مطالعه آثار آنان نشان میدهد، دیدگاهشان با قرآنیون اهل سنت تفاوتهایی دارد. هدف این نوشتار بررسی نقش سنّت در مبنا و رویکرد منتسبین به این جریان با استناد به نصوص خودشان است، از این رو با روش تحلیلی-توصیفی، دیدگاه آنان در سه موضوع (تفسیر و تأویل، کفایت قرآن(بهرهمندی از سنت در مباحث اعتقادی و نیز در تبیین احکام و جزیئات)، شروط پذیرش روایت) جمع آوری و فارغ از ارزیابی صحت، واکاوی شده است. از تفاوت و تناقض بین آراء، عدم پایبندی به مبانی، خطا در بکارگیری رویکردها و تغییر نظرات در طول حیات فکریشان، سستی مبانیشان به دست میآید و جریان به حساب آوردن آنان را موضوعی قابل تأمل به شمار میآورد.
کلیدواژهها