نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته دکتری علوم قرآن و حدیث، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

2 دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

چکیده

یکی از چالشی‌ترین مباحث محافل علمی و غیرعلمی در سده اخیر در اقصی نقاط جهان مسأله زنان و حقوق آنان است. جوامع اسلامی نیز از این مسأله بی‌بهره نبوده و گفتگوهای و حتی کشمکش‌های زیادی پیرامون زنان و جایگاه آنان در اسلام و فقه اسلامی صورت گرفته است. در همین راستا شاید بتوان گفت چالشی‌ترین آیه قرآن کریم پیرامون زنان آیه 34 سوره نساء هست که به مباحثی همچون قوامیت مردان، برتری مردان، اطاعت زنان از شوهران و ضرب زنان توسط مردان اشاره دارد. در این میان جریان‌های نواندیش همچون جریان «فمینیسم اسلامی» دیدگاه‌های متفاوتی عرضه کرده است. از این‌رو در مقاله حاضر به روش توصیفی-تحلیلی نظرات اسما بارلاس به‌عنوان یکی از نواندیشان برجسته فمینیسم اسلامی پیرامون آیه 34 سوره نساء تبیین شده و ارزیابی می‌گردد. بارلاس معتقد است سنت تفسیری پدرسالار در جوامع اسلامی به الهامات الهی قرآن بی‌توجهی کرده و برداشت‌های نادرست پدرسالارانه خود را به خواست الهی نسبت داده است. وی قوامیت را به «حفاظت و حمایت»، تفضیل را به «برتری مالی»، قانتات را به «قنوت و تسلیم در برابر خداوند، نه شوهر»، نشوز را به «اختلال در زندگی زناشویی، نه نافرمانی از تمکین شوهر» و ضرب را به «برخوردی نمادین، نه کتک زدن» تفسیر کرده است. در ادامه مقاله نشان داده شده که مبنای فکری بارلاس یعنی تاریخ‌مندی قرآن نواقصی جدی دارد و برخی نظرات قرآنی او پیرامون آیه 34 سوره نساء خلاف ظواهر قرآنی، منابغ لغوی و روایات معصومین علیهم‌السلام است.

کلیدواژه‌ها

قرآن کریم.
بدره، محسن (1395). بررسی روش‌شناختی جریان موسوم به فمینیسم اسلامی و نقد آن با رویکردی اجتهادی (رساله دکتری). دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
پارسا، فروغ (1394). قرائت زن‌گرایانه از قرآن. فصلنامه پژوهشنامه زنان، 6(24)، 51-71.
شیرزاد، محمدحسن؛ شیرزاد، محمدحسین؛ و هدایت‌زاده، محمدصادق (1395). رهیافتی زبان‌شناختی به برابری جنسیتی در قرآن کریم؛ نقدی بر فمینیسم اسلامی. دوفصلنامه پژوهشی مطالعات علوم قرآن و حدیث، 9(18)، 123-148.
عباسی، مهرداد (1395). رویکرد تاریخی فضل الرحمان به قرآن؛ بررسی توصیفی- تحلیلی، دوفصلنامه تاریخ و تمدن اسلامی، 12(23)، 151-183.
عرب صالحی، محمد (1391). تاریخی نگری و دین. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
علمی، محمدجعفر (1386). بررسی و نقد نظریه فضل الرحمن در بازسازی اجتهاد در دین. فصلنامه علوم سیاسی، 10(37)، 71-148.
مشیرزاده، حمیرا (1383). مقدمه‌ای بر مطالعات زنان. تهران: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
مطهری، مرتضی (1388). اسلام و نیازهای زمان. تهران: صدرا.
مهریزی، مهدی (1393). قرآن و مسأله زن. تهران: علم.
میرخانی، عزت‌السادات؛ و شاکری گلپایگانی، طوبی؛ و بدره، محسن (1394). تطور روش‌شناختی در جریان موسوم به فمینیسم اسلامی. دوفصلنامه مطالعات جنسیت و خانواده، 2(4)، 169-204.
هدایت‌زاده، محمدصادق؛ پیروزفر، سهیلا؛ و رئیسیان، غلامرضا (1396). تحلیل دیدگاه فمینیست‌های اسلامی پیرامون حجاب؛ مطالعه موردی دیدگاه اسما بارلاس، دوفصلنامه مطالعات جنسیت و خانواده، 5(10)، 35-64.
هدایت‌زاده، محمدصادق؛ پیروزفر، سهیلا؛ و رئیسیان، غلامرضا (1398). جریان‌شناسی رویکرد فمینیسم اسلامی و تحلیل و ارزیابی آن (رساله دکتری). دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران.
Badran, M. (2009). Feminism in Islam; Secular and Religious Convergences, Oneworld Publication.
Badran, M. (2002). “Feminism and the Quran”, in: Encyclopedia of Quran, edited by Jane Damen McAuliffe, Leiden: Brill.
Barlas, A. (2019). Believing women in Islam: Unreading Patriarchal Interpretations of the Qur'an. University of Texas Press.
Barlas, A. (2005). Globalizing Equality: Muslim Women, Theology, and Feminism. On Shifting Ground, 91-110.
Barlas, A. (2006-A). Qur'anic Hermeneutics and Sexual Politics. Cardozo L. Rev., 28, 143.
Barlas, A (2006-B). “Women’s Readings of the Quran”, in: the Cambridge Companion to the Quran, edited by Jane Damen McAuliffe, Cambridge: Cambridge University Press.
Barlas, A. (2008). Engaging Islamic feminism: Provincializing Feminism as a Master Narrative. Islamic Feminism: Current Perspectives, 15-24.
Giddens, A. (2009). Politics of Climate Change. Polity.
Hooks, B. (2000). Feminism is for Everybody: Passionate Politics. Pluto Press.