امیرحسین فراستی؛ محمود کریمی
دوره 1، شماره 2 ، آبان 1401، ، صفحه 361-396
چکیده
مقاله پیشِرو به بازخوانی انتقادی بخشی از کتاب «قرائت سریانی-آرامی قرآن» اثر خاورشناس آلمانی، کریستوف لوکسنبرگ، با دلایلی تازه می‌پردازد. او در فصل پانزدهم از کتاب نام‌برده، قرائتی نوپدید از «حور عین» و دیگر تعابیر قرآنی که اشاره به «همسران بهشتی» در سنت تفسیری اسلامی دارد، ارائه می‌نماید. وی با ادعای کاربست روش ...
بیشتر
مقاله پیشِرو به بازخوانی انتقادی بخشی از کتاب «قرائت سریانی-آرامی قرآن» اثر خاورشناس آلمانی، کریستوف لوکسنبرگ، با دلایلی تازه می‌پردازد. او در فصل پانزدهم از کتاب نام‌برده، قرائتی نوپدید از «حور عین» و دیگر تعابیر قرآنی که اشاره به «همسران بهشتی» در سنت تفسیری اسلامی دارد، ارائه می‌نماید. وی با ادعای کاربست روش زبانشناختی، این تعابیر را بیانگر «انگورهای سپید» میداند که از زبان سریانی به عربی واردشده است. باوجوداین، بررسی سیاق قرآنی نشان از ناسازگاریِ فرضیات او با دیگر آیات دارد. همچنین، واژگان موردادعا، در اشعار شعرای جاهلی سابقهدار بوده و به همین معانی امروزی، در صدر اسلام بهکار میرفته است. افزون بر این، روایات فراوانْ حاکی از تلقی مشابهی میان مسلمانان نخستین و عالمان سدههای پسین از مفهوم مذکور است که لوکسنبرگ آن را انکار میکند. ضمن آنکه انتقادات دیگر خاورشناسان به کتاب لوکسنبرگ، مؤید محکمی بر بیارزشی دعاوی او نزد پژوهشگران غیرمسلمان است.